O Sadece Baklava Değil!

Eğitim için Gaziantep’ e düştü yolum. 2 günün sonunda gece uçağı ile İstanbul’ a dönüş planladım. Malum Gaziantep söz konusu olunca aile ve eş-dost siparişleri bitmiyor. Ama benim aklım baklavalarda. Gelmişken en iyisini alayım dedim, sordum soruşturdum, eğitim sonunda katılımcılarımdan fikir istedim. Çoğunluğun önerdiği baklavacıya doğru düştüm yola…

Küçük dükkandan içeri girdiğinde doğrusu sarrafa mı baklavacıya mı geldiğini bir süre kavrayamıyor insan. Kalabalık… Bir süre bekledikten sonra bir satış danışmanı arkadaş tüm nezaketiyle ve ne yalan söyleyeyim sabrıyla her sorumu yanıtlayıp bana yardımcı oldu.

Sohbet ediyoruz, havadan sudan, ama ille de baklavadan… Tam paketlerimi almak üzereyken “Bunları nasıl taşıyacağım yahu” dedim. Sonra ekledim: “Uçağa, kabin içine almazlar sanırım. Bavuluma sığdırır uçak altına veririm”.

Satış danışmanı arkadaş o anda ellerini paketten çekti. Yüzü asıldı. Hafif serin bir nezaketle “Abi alma o zaman istersen” dedi. Ve ekledi:

“O baklava da kaç kişinin emeği var. Oradan oraya savrulacak…”

Kızardım, bir yandan da bozuntuya vermemeye çalışıyorum. Tamam dedim, hatta söz verdim, baklavaları yanımda uçağa alacağım.

Dönüş yolunda kendime sordum: Gerçekten yaptığın işe bu duyarlı satış danışmanı kadar saygı gösteriyor musun? İşini bu derece aşkla ciddiye alıyor musun?