2016'nın Kafama Vura Vura Öğrettikleri
Bir yılı daha geride bırakıyoruz. Öğrenelim, dönüşelim ve daha çok insan olabilelim diye bahşedilmiş 365 koca gün. 2016’ nın son haftası, defterleri kapatma telaşına düştüm. Bakalım bu yıl bilançoda neler var?
İşte benim 2016’ da öğrendiklerim:
1. Mucizeler vardır ve gerçekleşir
2016 beni mucizelere inandıran bir yıl oldu. Özüm ve işim için planladığım şeyleri değerlendirdiğimde fark ettiğim, adım attığım alanlarda kapıların sonuna kadar açık olduğu. Fırsatlar orada duruyor. Hem de o kadar çok ki!
Her şey bir “yapabilirim” ile başlıyormuş. “Olur mu” diye kendime sorduğum, tereddüt ettiğim, korktuğum şeyler benim kararlılığıma, azmime ve tabi ki ödediğim bedellere bağlı.
Mucizeler orada, gerçekleştirmemi bekliyor.
2. Kendi değerini belirleyen yine sensin
2016 gerçekçi bir kişisel farkındalığın ne kadar gerekli olduğunu bana öğreten bir yıl oldu. Teoriden pratiğe bunun günlük yaşamda ne kadar önemli olduğunu öğrendim. Aynı zamanda da samimiyetle kendimle yüzleşmenin ne kadar zor olduğunu…
Çok iyi olduğumu sandığım alanların bazılarında aslında hiç o denli iyi olmadığımı, bununla beraber göremediğim pek çok hazineye sahip olduğumu anladım. Kendi gerçek değerimi daha çok fark etmeye başladım. Bu süreçte güvendiğin insanlardan yapıcı geri bildirim almanın beni nasıl güçlendirdiğini gördüm.
Ve ortaya koyduğum bu değerin diğerlerinin bana atfettiği değer üzerinde belirleyici bir etkisi var.
3. İz bırak
Ne yalan söyleyeyim, büyük hayaller ve kısmi hedeflerle yıla başlamıştım. Hedeflerime giden yolda güvendiğim dağlarda yollar hep kar altında kaldı.
Yeni yolları açanlar, geçmiş dönemde yaşamlarında pozitif bir iz bırakabildiğim, bazen adlarını bile hatırlamakta zorlandığım kişiler oldu. Anladım ki başkalarının yaşamına olumlu bir katkıda bulunmak, kendime yapabileceğim en iyi yatırımdır. Özlü söz gibi oldu galiba, öyle oldu, öyle oldu :)
4. Fazlalıklardan kurtul
Bir önceki deneyimimden hareketle kendime dedim ki: “O zaman fazlalıklardan kurtul!” Çünkü gerçek bir alış-verişimin olmadığı, bana değer katmayan, beni daha iyi biri yapmayan, beni dönüştürmeyen herkes ve her şey nefes almamı engelliyor.
İşe insanlardan başladım. Şimdi hedefim bu prensibi eşyalara uygulamak.
5. Daha çok ver
Çiçekleri suladığımda, iyi bir eğitimi tamamladığımda, aileme harcadığım zamanı arttırdığımda, karşılık beklemeden sevgiyi ve imkanlarımı paylaştığımda aldığım hazzın, sahip olmaktan duyduğuma oranla çok daha fazla olduğu keşfettim bu yıl. Paylaşmak için öğrenmenin, harcamak için kazanmanın getirisi daha yüksek bir yaşam pratiği olduğunu…
2017’ de bunu işimi de taşımayı düşünüyorum. Bir yandan geçimimizi garanti altına alırken bir yandan işimi nasıl sosyal sorumluluk projeleri ile entegre edebilirim? Bu konu üzerine yoğunlaşmam lazım.
Hoş, egolarım sıkça bu yolda önüme engeller koymuyor değil. Zaman zaman büyüklük taslıyorum, kıskanıyorum, kendime saklıyorum… Ama bunları aşmak için gereken güce sahip olduğumu artık biliyorum.
6. Affetmek özgürlük sağlıyor
Bu madde en zorlandığım konulardan biri oldu.
Ne kadar çok öfke ve kin biriktiriyoruz. Bana yanlış yaptığını düşündüğüm kişiler farkında değiller belki ama onlar benim ihtiyacım olan kişiler. Çünkü yaşama karşı daha güçlü olmamı sağladılar. Hepsini teşekkürlerimle tarihe gömmeye çalışıyorum. Öfkemle hareket alanımı daralttığımı anladım.
Affetmeye çalışıyorum. Zor oluyor… Ama başarabildiğimde müthiş bir özgürlük alanı sağlıyor.
Bonus: Ölmekten eskisi kadar korkmuyorum. Hatta uçağa bile daha rahat binmeye başladığımı fark ettim. Yahu kim Prince ile dans etmek, Prof. Dr. Halil İnalcık’ ın bizzat kendisinden tarih öğrenmek, Vedat Türkali’ den şiirler dinlemek, Leonard Cohen’ in ya da Atilla Özdemiroğlu’ nun şarkılarına eşlik etmek istemez ki? Hatta bir bakarsın Muhammed Ali’ den birkaç boks tekniği öğrenmişsin… Kim bilir?
Herkese mutlu, sağlıklı, başarılı ve daha güzel bir yıl dilerim…
